Περιμένοντας τα δύσκολα να περάσουν, η φύση συνεχίζει τη δική της προσωπική διαδρομή αναγέννησης. Η φωτογραφία ήρθε σήμερα από τα παρτέρια του σχολείου μας και μας άλλαξε τη διάθεση. Πόσο δυνατόν είναι άραγε να σταματήσεις τα μπουμπούκια που θέλουν να ανοίξουν;
Αγαπημένοι μας μαθητές, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι να χωράς το παιχνίδι σου στον τόπο που ορίζει ένα διαμέρισμα, να ξυπνάς και να μη συναντάς τον αγαπημένο σου φίλο. Το ίδιο περίεργα νιώθουμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι. Όμως για δες, οι τουλίπες άντεξαν χρόνο πολύ μέσα στο χώμα και ο χειμώνας που ήρθε δεν ήταν αρκετός να τους στερήσει το λόγο που υπάρχουν: να δίνουν χρώμα και ζωή στο μουντό, να καλωσορίζουν το καινούριο πανηγυρικά, να κάνουν τον κόσμο μας πολύχρωμο! Σας περιμένουμε, να βάλετε κι εσείς ένα χεράκι! Μέχρι τότε, μένετε σπίτι, παρέα με όσα σας ετοιμάζουμε και με τη σκέψη στα λόγια του Ελύτη:
Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου