Και να που το τέλος της σχολικής χρονιάς είναι κάπου κοντά. Κι εμείς οι δάσκαλοι αρχίζουμε να μπαίνουμε στη διαδικασία αποτίμησης, βλέπουμε πίσω τη χρονιά που πέρασε, κοιτάζουμε τα παιδιά μας και διαπιστώνουμε πόσο έχουν μεγαλώσει από τότε που τα πρωτοσυναντήσαμε. Παρακολουθούμε με τα μάτια μας το δικό τους κόσμο και τον βλέπουμε να παίρνει σιγά σιγά σχήμα και χρώμα. Μέσα από τις κουβέντες τους, τα παιχνίδια και τους τσακωμούς τους, τις δημιουργίες τους που συχνά μας ξαφνιάζουν ευχάριστα.
Ο Νίκος Κολέζας και ο Κωνσταντίνος Κουτσογιάννης, συμμαθητές και φίλοι στην τετάρτη τάξη έχουν συναποφασίσει πως ο δικός τους κόσμος έχει χρώμα. Τι να πει κανείς για τα δύο μικρά διαμάντια που έκρυβαν στα μπλοκ ζωγραφικής τους; Μόνο θαυμασμό και περηφάνια που μέσα στη δική μας φωλιά μεγαλώνουν ζευγάρια από ευαίσθητα μάτια και χέρια που μπορούν να δώσουν στα όνειρα σχήμα. Δεν μάθαμε περισσότερα για την ιστορία της κάθε ζωγραφιάς ακόμα αλλά είμαστε βέβαιοι ότι κάτι όμορφο κι ευφάνταστο κρύβεται εδώ.