El abrazo de calatrava |
Πριν λίγες μέρες
επέστρεψα στο σχολείο μου μετά από μια εβδομάδα σε τοποθέτηση παρατήρησης σε
ένα Δημόσιο Σχολείο στην πόλη Ciudad Real της επαρχίας Castilla de la Mancha στην Ισπανία. Η επίσκεψη αυτή προγραμματισμένη από καιρό, η
πρώτη από μια σειρά χρηματοδοτούμενων επιμορφωτικών δράσεων που εντάσσονται στο
πρόγραμμα Erasmus+ και
στη στοχευμένη δράση του σχολείου μου με σκοπό την επαγγελματική αναβάθμιση και
ενδοσχολική επιμόρφωση στην οποία δώσαμε το όνομα «STEPS through Erasmus+ (School Teachers Enhancing their Professional Status)».
Η Μαίρη, η Belen και η Γιούλη |
H πρώτη επαφή με
τη σχολική κοινότητα είχε γίνει μέσα από τη συμμετοχή μου σε ένα εξ αποστάσεως σεμινάριο
του πανεπιστημίου του Oregon
των ΗΠΑ, που παρακολούθησα πριν ένα χρόνο.
Η Ana Belen Gomez, η
εκπαιδευτικός με την οποία είχα συνεργαστεί δέχτηκε πρόθυμα να μας υποδεχτεί
στο σχολείο της.
Πριν την επίσκεψη η
προετοιμασία ήταν μεγάλη και σε πολλά επίπεδα. Συζητήσαμε με τους συναδέλφους
και καταγράψαμε τις προσδοκίες μας από αυτήν τη δράση. Γνωρίσαμε το σχολείο
αναζητώντας τα δυνατά του σημεία από τα οποία θα αντλούσαμε πληροφορίες για το
δικό μας περιβάλλον.
Φτιάχνοντας την ελληνική γωνιά στην είσοδο του σχολείου |
Ήρθαμε σε επαφή με τους εκπαιδευτικούς και μάθαμε τι
περίμεναν εκείνοι από εμάς. Μιλήσαμε στους μαθητές μας, τους ζητήσαμε να
ετοιμάσουν γράμματα για τους συμμαθητές τους στην Ισπανία. Ετοιμάσαμε ένα
λεπτομερές πρόγραμμα παρακολούθησης μαθημάτων αλλά και τα σχέδια εργασίας
μαθημάτων που θα κάναμε εμείς σε τάξεις που όρισε το σχολείο υποδοχής. Συμφωνήσαμε
να δημιουργήσουμε μια ελληνική γωνιά στο χώρο του σχολείου και προμηθευτήκαμε
υλικό από τον ΕΟΤ, εκπαιδευτικά πακέτα, αφίσες, ζωγραφιές των παιδιών,
φωτογραφικό υλικό, μουσική και βίντεο με στόχο να μεταφέρουμε μια γεύση από την
ελληνική κουλτούρα και τη δική μας σχολική πραγματικότητα.
Από την πρώτη μέρα στο
σχολείο Jose Maria de la Fuente διαπιστώσαμε πως υπήρχαν πολλά
κοινά σημεία που συνέδεαν τα σχολεία μας και κατά τη διάρκεια των ημερών που
ακολούθησαν συλλέξαμε πληροφορίες για καλές πρακτικές που θα μπορούσαμε να
μεταφέρουμε στο δικό μας σχολικό περιβάλλον. Προσπαθώντας να περιγράψουμε σε
συντομία το σχολείο υποδοχής και τον τρόπο λειτουργίας του θα λέγαμε τα εξής:
• Δίγλωσσο Σχολείο
Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που παρέχει τις υπηρεσίες του σε πάνω από 400 μαθητές
ηλικίας 3-12 ετών (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό) απασχολώντας 32 εκπαιδευτικούς.
Όλα τα μαθήματα διδάσκονται στην Αγγλική Γλώσσα (συμφωνία συνεργασίας με το
Βρετανικό Συμβούλιο από το 1996, σύστημα που εφαρμόζεται σε 200 σχολικές μονάδες
σε όλη τη χώρα) από τις νηπιακές τάξεις με εξαίρεση το μάθημα της Ισπανικής
Γλώσσας. Τα τμήματα πολυμελή, τα περισσότερα με 27-28 μαθητές, στα οποία πλήρως
ενταγμένα υπήρχαν παιδιά με κινητικά προβλήματα.
• Το καθημερινό
ωράριο λειτουργίας είναι 9πμ-2μμ διαρθρωμένο σε 45λεπτες διδακτικές ώρες χωρίς
ενδιάμεσα διαλείμματα αλλά με ένα μόνο διάστημα ξεκούρασης για όλους μεταξύ
12.00-12.30. Μετά το πέρας των μαθημάτων κάποιοι μαθητές παρέμεναν στο χώρο
σίτισης.
• Τεχνικά
χαρακτηριστικά που μας έκαναν εντύπωση είναι η πολύ καλή κάλυψη του χώρου με
θέρμανση, η ύπαρξη ασύρματης σύνδεσης στο διαδίκτυο, η έντονη παρουσία
βοηθητικού προσωπικού, η γραμματειακή υποστήριξη από δυο εκπαιδευτικούς με
μειωμένο διδακτικό ωράριο, οι άνετοι χώροι και ο εξοπλισμός.
• Οι τάξεις, πανέμορφες,
διακοσμημένες με τις εργασίες των παιδιών. Διαδραστικοί πίνακες και εξοπλισμός
που επέτρεπε τη συμμετοχή στο μάθημα και σε παιδιά με προβλήματα όρασης. Το
μάθημα σε ευχάριστη ατμόσφαιρα και με σαφώς πιο χαλαρούς ρυθμούς ως προς τη διδακτέα
ύλη, παρείχε ευκαιρίες για βιωματικές
δραστηριότητες.
• Η σχολική
κοινότητα φαίνεται ότι είναι καλά οργανωμένη μέσω θεσμικών οργάνων που
προβλέπονται από το κράτος. Υπάρχει εκπροσώπηση των μαθητών από μέλη που
εκλέγουν οι ίδιοι, δυο εκπρόσωποι του διδακτικού προσωπικού στο τοπικό Σχολικό
Συμβούλιο και δυο εκπρόσωποι των Γονέων. Στη διάρκεια της επίσκεψής μας είδαμε
να γίνονται οι εκλογές για τη συγκρότηση όλων των παραπάνω οργάνων.
Η αίθουσα για ένα αντίστοιχο με το δικό μας Τμήμα Ένταξης |
• Ιδιαίτερη εντύπωση μας
έκανε ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος για τη διδασκαλία σε παιδιά με αυτισμό και
ειδικές μαθησιακές ανάγκες καθώς και η επαγγελματική αλλά και ευαίσθητη
προσέγγιση των εκπαιδευτικών που εργάζονταν με τα παιδιά αυτά. Καταλάβαμε ότι
για όλους τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στο σχολείο η ανθρώπινη και
συναισθηματική επαφή με τους μαθητές αποτελεί ίσως το σημαντικότερο συστατικό
στη σχέση διδάσκοντα-διδασκομένου.
Η εικόνα που σχημάτισα
για το σχολείο ολοκληρώθηκε με τη διδασκαλία μου σε πέντε τμήματα. Μαζί με τα
παιδιά προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τη σχολική πραγματικότητα στο δικό μας
περιβάλλον, να ταξιδέψουμε στον πολιτισμό της Ελλάδας και να μιλήσουμε για
ελληνική μυθολογία. Οι Ισπανοί μαθητές μου ζήτησαν να δουν το ελληνικό
αλφάβητο, με ρώτησαν για τις αγαπημένες συνήθειες των παιδιών στην Ελλάδα και
με άφησαν άφωνη με τις γνώσεις του για τον Ηρακλή και το δωδεκάθεο!
Ισπανικές λιχουδιές και κάπου ενδιάμεσα ... μουσακάς! |
Η επίσκεψη στο
σχολείο Jose Maria de la Fuente συμπληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Οι συνάδελφοι, πρόθυμοι
να μας ξεναγήσουν στις ομορφιές της περιοχής τους, μας άνοιξαν τα σπίτια τους
και την καρδιά τους, συζήτησαν μαζί μας για τα κοινά προβλήματα των
εκπαιδευτικών αλλά και για την οικονομική κρίση που πληγώνει και τις δυο χώρες
και τέλος έστρωσαν ένα τραπέζι με νοστιμιές στο οποίο βρήκαν χώρο και ελληνικά παραδοσιακά πιάτα που ετοιμάσαμε εμείς. Και κάπου εκεί, φορτωμένη με όλες τις όμορφες αναμνήσεις από την επίσκεψή μου στο ισπανικό σχολείο και με την ιστορία του Δον Κιχώτη δώρο για το γυρισμό, επέστρεψα στο δικό μου σχολειό με ιδέες πολλές τόσο για το περιβάλλον που εργάζομαι όσο και για το γνωστικό αντικείμενο το οποίο διδάσκω.
Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές στη δύσκολη επαγγελματική πραγματικότητα που βιώνει ο Έλληνας εκπαιδευτικός μπορεί όλα τούτα τα όμορφα λόγια και οι περιγραφές καταστάσεωνπου πλησιάζουν το
ιδανικό να μοιάζουν πολύ στις περιπέτειες του Δον Κιχώτη που κυνηγούσε
ανεμόμυλους και λαχταρούσε να κατατροπώσει δράκους. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη
να μαθαίνω και να δοκιμάζω τρόπους που θα κάνουν τη δική μου πραγματικότητα
φωτεινότερη, τη ζωή των μαθητών μου πλουσιότερη και την εικόνα της σχολικής
κοινότητας την οποία υπηρετώ πιο πολύχρωμη και δυναμική. Αισθάνομαι εντέλει
τυχερή που αξιώθηκα να ζήσω και να μεταφέρω όσα έζησα αυτές τις λίγες μέρες σαν
εκπαιδευτικός ενός άλλου σχολείου στο εξωτερικό.
Γύφτουλα Γιούλη
Εκπαιδευτικός
Αγγλικής Γλώσσας
3ο
Δημοτικό Σχολείο Ζωγράφου